Θα γίνει η καθημερινή μετακίνηση υπόθεση αστυνόμευσης και οικονομικής εξουθένωσης;

Νέος ΚΟΚ: Κριτική και Προτάσεις για Έναν Ασφαλέστερο και πιο Δίκαιο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας:

Αντί για πρόληψη και αγωγή, επενδύουμε ξανά σε μια λογική καταστολής..! Τελικά μήπως ο νέος ΚΟΚ μετατρέπεται σε εργαλείο φοροεισπρακτικού χαρακτήρα με πρόσχημα την οδική ασφάλεια;

Σε κάθε νομοθέτημα που αφορά την ανθρώπινη ζωή, ο αριθμητής πρέπει να είναι η πρόληψη. Όχι η καταστολή, όχι η τιμωρία. Η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη – και αυτό ακριβώς σημαίνει πως δεν μπορούμε να την “ανταλλάσσουμε” με ποινές, ούτε να την “αντιπροσωπεύουμε” με χρόνια αφαίρεσης διπλώματος.

Η πρόταση για αφαίρεση διπλώματος 8 χρόνων σε οδηγό που χρησιμοποιεί κινητό μπορεί να ακούγεται αυστηρή, ακόμη και δίκαιη. Αλλά είναι μια κίνηση εκ των υστέρων. Έρχεται αφού το λάθος έχει γίνει. Και σε πολλές περιπτώσεις, αφού μια ζωή έχει ήδη χαθεί.

Τι νόημα έχει η ποινή, όταν κάποιος που μιλάει στο κινητό μπορεί να προκαλέσει τροχαίο με νεκρούς ή βαριά τραυματίες; Δηλαδή, αν σκοτώσει έναν πεζό ενώ στέλνει μήνυμα, απλώς θα του αφαιρέσουμε το δίπλωμα για οχτώ χρόνια; Πού είναι η ουσιαστική ευθύνη απέναντι στην αξία της ζωής;

Η ασφάλεια στους δρόμους δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στο φόβο της τιμωρίας. Πρέπει να βασίζεται στη συνείδηση. Στην κουλτούρα οδήγησης. Στην ευθύνη. Αλλά και στην τεχνολογία, που μπορεί σήμερα να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη.

Τι αποκαλύπτει το “Βαρόμετρο” της Οδικής μας Κουλτούρας και Συμπεριφοράς;

Ο νέος ΚΟΚ οφείλει να ξεφύγει από το μοντέλο του τιμωρητικού χαρακτήρα και να στραφεί προς μια παιδευτική και προληπτική προσέγγιση. Η τεχνολογία, η βιώσιμη κινητικότητα και η διαρκής επιμόρφωση των οδηγών μπορούν να αποτελέσουν τους βασικούς άξονες μιας σύγχρονης πολιτικής για την οδική ασφάλεια.

Η συζήτηση για τον ΚΟΚ δεν είναι μόνο ζήτημα νομικής ρύθμισης — είναι καθρέφτης του πολιτισμού μας. Αν επιδιώκουμε μια κοινωνία με λιγότερα τροχαία, με περισσότερη ευγένεια στον δρόμο και με δικαιότερους κανόνες για όλους, τότε η αναθεώρησή του πρέπει να στηριχθεί στη διαφάνεια, στον κοινωνικό διάλογο και στην αξιολόγηση των πραγματικών αναγκών των πολιτών…
Η Κινητικότητα σήμερα και αύριο, ΔΕΝ μπορεί να είναι θέμα αστυνόμευσης και εξαθλίωσης..!